Αχλάδια

Οι παροιμίες «Θα σου πω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος» ή «Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά» χρησιμοποιούνται όταν απευθύνουμε απειλή ή προειδοποίηση σε κάποιον. Τα αχλάδια, όμως, κάθε άλλο παρά απειλή αποτελούν για την υγεία μας. 

«Ξαδελφάκι» του μήλου και του κυδωνιού, το αχλάδι είναι μια άριστη πηγή διαιτητικών ινών, βιταμίνης C, χαλκού και καλίου. Είναι φρούτο με ελάχιστες πιθανότητες να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις. Το υψηλό ποσοστό φυτικών ινών που περιέχει, ασκεί ευεργετική επίδραση στην κινητικότητα του εντέρου και στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας. Πλούσιο και αυτό σε ουσίες με αντιοξειδωτική δράση, πηκτίνη και χαλκό.

Ο χαλκός είναι συστατικό οξειδοαναγωγικών ενζύμων και συμπαράγοντας πολλών ορμονών και πρωτεϊνών. Τα τελευταία χρόνια, έρευνες υποστηρίζουν πως μια δίαιτα πλούσια σε χαλκό μπορεί να βελτιώσει την καρδιακή λειτουργία σε άτομα που έχουν προσβληθεί από κάποιο καρδιακό νόσημα. Η κατανάλωση χυμού αχλαδιών βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο σε διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις ενώ, λόγω το βόριο που περιέχει μειώνει τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης.

Στην Ελλάδα οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι οι κοντούλες, τα κρυστάλλια ή βουτυράτα και οι κρασάνες.

Ένα αχλάδι 100 γρ. περιέχει κατά μέσο όρο 38 θερμίδες, 83,2 γρ. νερό και 2,3 γρ. φυτικές ίνες. 

Τα αχλάδια, εκτός από φρέσκα, μπορούμε να τα καταναλώσουμε μαγειρεμένα. Ψητά δένουν ωραία με τα αμύγδαλα και τη σοκολάτα και αν τα περιχύσετε με καραμέλα ή κανέλα, η γεύση τους θα απογειωθεί. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε στη ζαχαροπλαστική (σε τάρτες, κέικ). Εναλλακτικά, μπορείτε να τα κάνετε κομπόστα ή μαρμελάδα.